Zwischbergental
Iets voor de douanepost in Gondo, de grensovergang met Italië, slingert een smalle weg (één auto breed) omhoog naar een schitterend plateau. Na een tiental haarspeldbochten opent zich stroomopwaarts langs het Grosses Wasser een prachtig ongerept 16 km lang dal, het Zwischbergental. Nabij het Sera stuwmeer langs de doorgaande weg, splitst de rijbaan zich. Enerzijds richting Zwischbergental dat naar het gehucht Bord gaat en verder omhoog naar het almengebied Furggu (1881m) een voetgangersbergpas gaat vervolgens over de Feerberg richting Gabi aan de Simplonpas. Wij blijven de rijbaan rechtdoor volgen en na ca. 1 km, daar waar de asfaltweg ophoudt voorbij het stuwmeer parkeren we de auto (Unners Bord 1329m). Het stuwmeer is vanwege werkzaamheden nagenoeg leeg. Langs de noordkant van het Grosses Wasser wandelen we richting de Gmeinalp, die 1 ½ uur staat aangegeven. Zwitserland kent vele prachtige ongerepte dalen, maar zo ongerept als het Zwischbergental hebben wij ze nog niet gezien. Gemoedelijk gaat het bergopwaarts en bij de splitsing (scherpe bocht rechts omhoog) kiezen we de wandelweg van de minste weerstand en blijven de “rijbaan” volgen. Voor zover er sprake kan zijn van een rijbaan, want stenen en boomstronken blijven hier allemaal liggen op de doorgaande weg. Iets voor Breite Wang op 1616m worden we eind juni verrast door een behoorlijk sneeuwveld komend van de Galihorn. Het blijkt onmogelijk zonder hulpmiddelen dit sneeuwveld te passeren. We nuttigen hier onze meegebrachte lunch en wandelen terug richting de scherpe bocht. Alsnog besluiten we het smalle bergpad te nemen en na enige tijd bereiken we de onderrand van het sneeuwveld.
Unners Bord/Zwischbergental
We zoeken een plek waar we de bergbeek kunnen passeren en wandelen gemoedelijk over een prachtig alm met bloemen verder bergopwaarts, waar we uiteindelijk weer op het brede wandelpad uitkomen. Iets verder voorbij de waterval is het opnieuw over en uit. Twee enorme sneeuwvelden achter elkaar die zo verijst zijn dat het ook bij deze sneeuwvelden onmogelijk is ze te passeren zonder hulpmiddelen. Twee en een halve kilometer van onze eindbestemming besluiten we terug te gaan en plannen deze wandeling nog eens ergens in een andere vakantie. Achter in het dal zouden we de Gmeinalp (1851m) bereiken. Hier zouden we een fraai uitzicht hebben gehad op de Weissmies (4023 m) en de Portjengrat (3653 m) met de Zwischbergengletscher, bij helder weer. We gaan het 6 km lange traject langs dezelfde weg terug.
Langs de Zwischbergengletscher gaat het over de Zwischbergenpass (tussen Weissmies en Portjengrat) naar de Almagellerhütte en Almagelleralp in het Saastal. Vanuit het Zwischbergental zijn er tal van wandel mogelijkheden om Italië te bereiken, via de Tschawinerpass (2406m) en Tschawinersee (2174m) of via de oude smokkelaarsroute over de Moncerapass (2103m). Het Zwischbergental is nauwelijks bekend, tegenwoordig wordt het dal steeds meer ontdekt, met name wandelaars, fietsers en vissers genieten van de bosrijke omgeving met zijn prachtige alpine bloemen en verkwikkende bergmeren. Zoals gezegd het is zeker een dal om nog eens terug te keren, je hebt nu eenmaal van die plekken waar je graag nog eens terug wilt komen, het Zwischbergental is daar één van.
