VAL D'HÉRÉMENCE
In het zuiden kijken we tegen de Mont Blanc de Cheilon (3870m) en de Pigne d’Arolla (3796m) aan. In het westen staat de 3336m hoge Rosablanche en in het oosten Les Aiguilles Rouges (3646m).
Een kabelbaan gaat van het hotel/restaurant aan de voet van de stuwdam naar het hoger gelegen bergmeer. Van daaruit kan men wandelend langs de westoever van het stuwmeer Lac des Dix, naar de Cabane des Dix (2928m), een berghut aan de voet van de Mont Blanc de Cheilon (3870m). Cabane de Prafleurie (2624 m), Cab. De La Barmaz (2458m), en Refuge Igloo des Pantalons Blancs(3280m) zijn andere berghutten in deze omgeving, waarvan de eerste twee vrij eenvoudig zijn te bereiken. De eenvoudigst te bereiken hut in dit gebied is de Cabane de Prafleurie, dit bleek echter geen optie te zijn volgens de informatie die we kregen bij de kabelbaan. In het gebied is afgelopen winter veel sneeuw gevallen waardoor er zelfs in de tunnels nog sneeuw en ijs aanwezig is medio half juni.
Maar ik kan wel een ander reden bedenken om toch naar boven te gaan om de enorme stuwdam nader te bekijken. Je kunt eigenlijk niet in deze regio verblijven zonder dit imposante bouwwerk bezocht te hebben. Het is een staaltje moderne technologie, gelegen in een prachtige omgeving, tussen de hoge bergtoppen van de Alpen. Het is de zwaarste, maar tevens ook een van de grootste dammen ter wereld. De enorme betonmassa van 6.000.000m3 houdt maar liefst 400 miljoen m3 water tegen en de turbines in de dam produceren jaarlijks maar liefst 2000 Miljoen KWh. Aan de voet is de dam 200m breed, boven maar 15m en het heeft een hoogte van maar liefst 285m.
Met de cabinelift bereiken we de top van de Barrage de la Dixence (2365m), we maken enige foto’s en wandelen aan de rechterzijde van de stuwdam richting de gletsjer. Door een aantal tunnels bereiken we inderdaad over sneeuwhopen, liggend voor de tunnel in- en uitgangen, een desolate vallei. De bewolking hing laag en in de loop van de dag gaven ze regen aan. Geen gebied om bijzondere activiteiten te ondernemen, maar het is op het eerste oog zeker de moeite waard om het nog eens over te doen in een ander jaargetijde. We besluiten om nog een eindje door te wandelen en bereiken niet veel later La Barma (2390m). Iets hoger zien we de Cabane de la Barmaz (2458m) met op de bergrug boven de hut steenbokken over de bergkam. We wandelen naar de Cabana de la Barmaz en nuttigen hier onze meegebrachte lunch. Voor de zekerheid kijken we of de berghut toegankelijk is, we maken er een foto en blijven buiten aan de picknicktafel zitten en genieten van de omgeving.
Beetje bij beetje zien we de steenbokken richting de hut wandelen, zullen ze ons nog niet opgemerkt hebben? Plotseling beginnen 4 steenbokken met elkaar te vechten, ze stoten hun hoorns tegen elkaar aan en hier en daar vallen rake klappen, het geklap van de horens galmt door het hele gebied. Na het maken van een aantal prachtige foto’s kan onze dag niet meer stuk. Dat we geen heldere dag hebben gehad deert ons niet meer, we waren getuige van een mooi tafereel dat niet iedereen zomaar ziet.
We besluiten om na de middag terug te wandelen richting stuwmeer, we passeren de Torrent de la Barma en maken onderweg nog een aantal foto’s. Het is inmiddels zachtjes begonnen te regenen bij de stuwdam. De eerst volgende kabelbaan is dan ook voor ons richting het dalstation en we hebben al besloten dat we hier zeker nog een keer terugkomen.