Berghutten Zwitserland

• Cabane de Prafleuri

Cabane de Prafleuri staat vanaf de Barage de la Dixence in het Val d“Hérémence 1.20 uur aangegeven, over Col des Roux staat de berghut 2.20 uur aangegeven. De gehele rondwandeling  van deze zgn. steenbokkenroute “der Steinbok-Höhenweg“ staat 4 uur aangegeven. Een gemakkelijk te bereiken berghut die op zich niet spectaculair gelegen is maar ik kan wel een reden bedenken om deze hut te bezoeken. Je vertrekt namelijk van één van de grootste stuwdammen ter wereld. Achter de dam ligt het Lac des Dix, een 4 kilometer lang meer dat een inhoud heeft van 400 miljoen m³ water en hiermee het grootste meer is van Europa. De dam is 285m hoog en verzorgt twintig procent van de energievoorziening van Zwitserland. De Dam werd gebouwd tussen 1951 en 1965 als vervanging van de oude Dixence-dam die slechts 85m hoog was. De oude dam dateerde uit begin dertiger jaren van de vorige eeuw. We zijn vroeg vertrokken en nemen de eerste bergbaan naar Barage de la Dixence vanwaar onze wandeling naar de hut begint.

• Pigne d'Arolla/Mont Blanc de Cheilon/Le Pleureur

Even wandelen we in zuidelijke richting langs het meer, dan splitst de weg en klimmen we zigzaggend omhoog. Langs het meer hebben we zicht op Pigne d'Arolla, Mont Blanc de Cheilon en Le Pleureur. Niet veel later bereiken we Combe de Prafleuri, een nauwe vallei die tussen de Mont Bava en Pointe d’Allèves ligt. Middels informatieborden langs de wandelroute worden we geïnformeerd over de het ontstaan van de dam en de flora en fauna van deze omgeving. Wij nemen de kortste wandelroute naar de berghut en krijgen de informatieborden in omgekeerde volgorde voorgeschoteld. Aangekomen bij de vallei zien we de berghut al staan. De vallei is somber en de steenmassa die langs beide zijden de vallei inrollen zorgen voor een desolaat berglandschap.

• Wandelroute Prafleuri/Combe de Prafleuri

Zodra we de vallei inlopen lijkt de wandelroute zich te splitsen. Het bovenste wandelpad, de oude wandelroute naar de berghut, staat niet meer als zodanig aangegeven vanwege een steenlawine van zes jaar eerder en is vervangen door een nieuw wandelpad onder in het dal langs de bergbeek Torrent de Chenna. De markering is vaag weggehaald hetgeen ons doet besluiten om niet de nieuwe wandelroute te nemen maar de voorkeur te geven aan het oude wandelpad. Het wandelpad zoekt zich op een gegeven moment een weg tussen de stenen door, maar soms moet je wel over een aantal steenhopen, niet onoverkomelijk maar af en toe best lastig.

• Hohenweg wandelroute Cabane de Prafleuri

De steenlawines over de paden zijn maar korte stukken en doen geenszins afbreuk aan de kwaliteit van de wandeling. Zo gauw laten we ons ook niet uit het veld slaan door deze onbenullige hindernissen mits ze maar niet gevaarlijk worden en dat zijn ze hier beslist niet. Maar diegene die niet zelfverzekerd zijn en geen ervaring in de bergen hebben doen er verstandig aan de normale wandelroute door het dal te nemen, al moet men er qua tijd dan wel een vijfentwintig minuten bijtellen. Want de wandeltijd die in 2015 nog staat aangegeven is de wandeltijd langs de oude wandelroute blijkt bij navraag in de berghut.

• Le Torrent de Chenna/Le Miroir

Het eind van de vallei wordt beheerst door 3277m hoge Rosablanche en Glacier de Prafleuri, althans hetgeen er nog van over is. Hoewel we de berghut al van verre zagen staan moeten we rond de berg wandelen waar hij bovenop staat en vervolgens op het vlakke gedeelte krijgen we de aanwijzing vijf minuten naar de berghut. Onder de berghut zien we een tunnel, deze is gegraven om materieel aan te voeren voor de werkzaamheden van de waterkrachtcentrale. Want ook van de hoger gelegen gletsjers wordt het water afgevoerd naar het lager gelegen Lac des Dix. Langs deze weg wordt ook de berghut bevoorraad zodat het ons nu ook duidelijk wordt waarom er achter de berghut een auto staat.

• Cabane de Prafleuri

De oude berghut staat nog achter de nieuwe, deze diende tijdens de bouw van de stuwdam als onderdak voor de werknemers. Het desolate berglandschap heeft ons verder weinig te bieden en de steenbokken zijn op dit tijdstip van de dag allang vertrokken. Na wat wikken en wegen besluiten we om verder te wandelen over Col des Roux (2804m) om dan via de andere zijde weer uit te komen aan het stuwmeer Lac des Dix. Er volgt een steile klim want we moeten over een relatief korte afstand een hoogteverschil van ca. 150 meter overbruggen.

• Col des Roux 2804m

Eenmaal op de bergpas hebben we enerzijds een adembenemend uitzicht op de Pigne d’Arolla, Mont Blanc de Cheilon en het stuwmeer, anderzijds het desolate berglandschap vanwaar we kwamen. Tijdens de afdaling hebben we constant een adembenemend uitzicht over Lac des Dix met zijn omliggende bergtoppen, in de verte zien we Cabane De La Barmaz (2458m) waar we vorig jaar liepen, toen we met de steenbokken meer geluk hadden. Op het aangename wandelpad verder naar beneden krijgen we zicht op Rochers des Ecoulaies met de Ecoulaies-gletsjer, in het dal staat Cabane des Ecoulaies, waar we nog even langs wandelen. Cabane De La Barmaz laten we voor wat het is (deze staat elders op de site beschreven) en we bereiken niet veel later het stuwmeer. Rest ons nog langs het stuwmeer te wandelen en via de koude tunnels bereiken we het vertrekpunt van de kabelbaan richting het dalstation aan de voet van Barage de la Dixence. Het was een leuke bergwandeling, niet spectaculair maar wel twee dalen met ieder een eigen gezicht. De rondwandeling staat 4 uur aangegeven maar inclusief pauzes telen we er gerust nog eens twee uurtjes bij.

 

Een impressie van de wandeling naar de Cabane de Prafleuri.